แนวคิด

                       การก้าวล่วงการเบียดเบียนของมนุษย์ ด้วยอำนาจของอกุศลจิตที่มีกำลัง ตราบใดที่ยังมีกิ เกศ หรือกิเลสยังไม่ดับ ตราบนั้นก็ยังมีการฆ่า ควรที่จะได้พิจารณาว่า สัตว์โลกผู้ที่ได้เกิดมามีชีวิต ความเป็นอยู่ที่ดำเนินไปในแต่ละวันๆนั้น คงไม่มีใครอยากจะถูกคนอื่นฆ่า หรือแม้กระทั่งการถูก เบียดเบียน ไม่ถึงกับชีวิต ก็ไม่ปรารถนา การฆ่าสัตว์ที่เป็นปาณาติบาต ด้วยความเจตนา ไม่ใช้ขึ้นอยู่ กับเนื้อสัตว์ แต่อยู่ในขณะที่บริโภคว่า เราบริโภคด้วยอกุศลจิต ด้วยกิเลสหรือด้วยจิตที่เป็นกุศล นี่ เป็นข้อที่ต่างกัน เพราะเหตุว่า การฆ่านั้น แน่นอนว่าต้องเป็นอกุศลจึงฆ่า เป็นโทสมูลจิต หมายถึง อกุศลจิตที่มีความประทุษร้ายทางอารมณ์ ประกอบด้วยความไม่พอใจ ต้องการที่จะทำลายสิ่งนั้น จึง ได้ฆ่า ขณะนั้นต้องเป็นอกุศล
                       ข้าพเจ้าต้องการแสดงออกถึงสภาวะทางอารมณ์ ความรู้สึก ของจิตที่เป็นอกุศลที่เต็มไป ด้วยกิเลสของมนุษย์ ไม่มีวิกฤติทางคุณธรรมใดที่ใหญ่หลวงไปกว่าการฆาตกรรมหมู่สิ่งมีชีวิตผู้ บริสุทธิ์ผู้อ่อนโยนเพื่อความสุขของเรา ขณะที่เรามีทางเลือกอื่น ๆ การฆ่าหมู่เช่นนี้เป็น อาชญากรรมระดับโลก และพลังงานการฆ่านี้นำไปสู่การสร้างสมพลังงานทางลบ ซึ่งทำให้เกิด ความเสื่อมถอยทางสังคมและทำลายความสมดุลของโลกเราได้สร้างพลังงานทางลบอย่างมากมาย ด้วยการฆ่าสิ่งมีชีวิตผู้อ่อนโยนนับพันล้านๆ ตัว และฆ่าเพื่อนมนุษย์ของเราด้วย ตลอดสหัสวรรษ ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ตอนที่ผู้คนเข้าใจถึงความจริงที่น่าสยดสยอง ที่อยู่เบื้องหลังการทำฟาร์ม สัตว์และความบริสุทธิ์ของสัตว์ทุกตัวที่เสียสละชีวิตของพวกเขา มันง่ายที่จะมองเห็นว่า การทาน เนื้อที่ตายแล้วของสัตว์ ไม่เพียงไม่จำเป็น มันยังทิ้งรอยนิ้วเปื้อนเลือดไว้กับเราด้วย

ภาพผลงาน

ชื่อภาพ : Signal Massacre

เทคนิค : ศิลปะจัดวาง
ขนาด : 320 x 300 x 120 เซนติเมตร